दुई अनुदित कविता

नर्क यात्रा

नर्क कहीँ पनि हुँदैन
न यो लोकमा, न परलोकमा

जबसम्म छन् हामीसँग वनस्पतिहरू,
जबसम्म छ हामीसँग सुनौलो घाम,
जबसम्म छ हामीसँग नृत्यांगना वायु,
साथ छन् जबसम्म हाम्रा किताबहरू, किस्साहरू र किम्बदन्तीहरू,
जबसम्म छ देहमा
प्रेमको स्थापित जलधार,
जबसम्म छन् दिनचर्यामा
हर्षोल्लासहरू, सुस्तरी गुञ्जिने तोतेबोली
जबसम्म छन् थप्पडहरू, अट्टहास, आलाप
र फिँजदार गालीहरू
तबसम्म नर्क छैन
न यहाँ, न त्यहाँ, कहीँ पनि छैन

जब टाढासम्म, टाढासम्म, टाढासम्म
कोही पनि हुँदैन हाम्रो वरिपरि,
बस्, त्यहींबाट शुरु हुन्छ नर्क
त्यहींबाट शुरु हुन्छ नर्क यात्रा।

०००

प्रेममा शताब्दी

एक शताब्दीको ढोका दोस्रो शताब्दीमा खुल्दछ,
दोस्रोको तेस्रो शताब्दीमा
तेस्रोको चौथो र चौथोको पाँचौं शताब्दीमा

यसरी शताब्दीहरू बित्दछन्
शताब्दीको नियति हो- त्यो बित्दछ पूरा शताब्दीको अन्तरालमा
खास शताब्दी पूरा बित्दछ शताब्दी
कुनै पनि कैंचीले शताब्दीलाई काट्न सक्दैन
न चक्कुले तास्न

शताब्दी शताब्दीभन्दा अलग हुन्छ
र जोडिएको हुन्छ पनि,
कुनै एक शताब्दी गर्दछ दोस्रो शताब्दीका घाउहरूको उपचार,
दोस्रो शताब्दी भोग्दछ पहिलो शताब्दीको कष्ट
कहिले कुनै शताब्दीको नशामा डुबिरहन्छ
शताब्दी पूरा शताब्दी

धेरै गाह्रो छ शताब्दी हुन
र बचिरहन घृणा र युद्धको आगोबाट
शताब्दी हुनु आहत हुनु हो,
हुनु हो क्षत-विक्षत,
शताब्दी हुनुको अर्थ हो आफ्नै रगतको स्नान गर्नु,
बारुदी छडहरूबाट शरीरमा दाग
थुप्रै सम्पूर्ण घृणाका बीच बितिगए यत्तिका शताब्दीहरू
घृणादेखि उद्वेगको समय आएको छ

समय आएको छ
यस्तो क्षण आओस्-
शताब्दी पूरा प्रेममा डुबिरहोस् एक शताब्दी।

(हिन्दी भाषाबाट अनुवाद : रासा)