रंगकर्म उनका निम्ति ‘आर्ट अफ लिभिङ’ (जीवन ज्युँने कला) थियो। चाहे नाटक लेखून्, निर्देशन गरून्, मञ्च-परिकल्पना गरून् वा वस्त्र-परिधानमा आफूलाई दक्ष तुल्याउन्, उनले नाट्यकर्मको विकल्प देखेनन्, बाँचुन्जेल।